កាលពីឆ្នាំ២០០០ ខ្ញុំបានរៀនចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យនៅខេត្តកំពង់ចាម រួចក៏បានមកបន្តការសិក្សាថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យនៅភ្នំពេញ ព្រោះកាលជំនាន់នោះមិនទាន់មានមហាវិទ្យាល័យបើកនៅទីរួមខេត្តនៅឡើយទេ។ មកដល់ភ្នំពេញខ្ញុំបានពឹងបងប្អូនអោយជួយរកបន្ទប់ជួលដែលមានតំលៃថោកដើម្បីស្នាក់នៅ គេក៏បាននាំខ្ញុំទៅជួលបន្ទប់នៅផ្ទះមួយកន្លែងដែលគេសង់ជាបន្ទប់ជាប់ៗគ្នាសម្រាប់ជួល។ ផ្ទះនោះមាន២ជាន់ ខាងក្រោមមាន៣បន្ទប់ជាប់គ្នាមិនទាន់មានអ្នកមកជួលនៅឡើយទេ ខ្ញុំក៏បានសម្រេចចិត្តយកបន្ទប់កណ្ដាលជាន់ខាងក្រោមព្រោះងាយស្រួលដាក់ម៉ូតូចូលបានផង។
ខ្ញុំស្នាក់នៅទីនោះមិនយូរប៉ុន្មានក៏មានសិស្សស្រីម្នាក់មកពីខេត្តដែរ បានមកជួលបន្ទប់នៅជាប់គ្នាជាមួយបន្ទប់របស់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់ពីរស់នៅក្បែរគ្នាមួយរយៈ ខ្ញុំក៏បានរាប់អានស្គាល់គ្នាជាមួយនាងរបៀបអ្នកក្បែរខាងជាប់បន្ទប់គ្នា ព្រោះនាងក៏ជាមនុស្សរួសរាយរាក់ទាក់ដូចជាខ្ញុំដែរ នាងមានឈ្មោះថា លីណា នាងមានសម្រស់ស្អាតគួរសម សម្បុរ សស្គុសជាកូនចៅចិនហើយមើលទៅ ចំណែកខ្ញុំក៏មានរាងសង្ហារគួរសមដែរកាលនៅរៀនវិទ្យាល័យស្រីៗញ៉ែញ៉ង់មិនតិចនាក់ទេ ។
ខ្ញុំរៀននៅមហាវិទ្យាល័យជាតិគ្រប់គ្រងវេនពេលព្រឹក ចំណែកលីណានាងរៀននៅសាលាជាមួយខ្ញុំដែរ តែវេនពេលថ្ងៃ។ដូច្នេះហើយពួកយើងមិនសូវមានឱកាសនិយាយគ្នាលេងប៉ុន្មានទេ ការរាប់អានបានត្រឹមលក្ខណៈអ្នកជិតខាងគ្នាប៉ុណ្ណោះ បានត្រឹមញញឹមដាក់គ្នាពេលជួបគ្នាម្ដងៗ។
ថ្ងៃមួយនោះខ្ញុំចេញមកពីរៀនពេលថ្ងៃត្រង់ លីណារៀបនឹងចេញទៅរៀនទៅហើយ តែចៃដន្យអីម៉ូតូរបស់នាងខូចដេមិនឆេះសោះ នាងក៏បណ្ដើរម៉ូតូទុកក្នុងបន្ទប់វិញរួចក៏បានរកមើលហៅម៉ូតូឌុបជិះទៅរៀនវិញ ពេលនោះខ្ញុំក៏បាននិយាយទៅកាន់នាងបែបគួរសម...
«ម៉ូតូកើតថីនឹង?»
«ចាសបង! វាដេមិនឆេះសោះមិនដឹងកើតអីទេ ជិតដល់ម៉ោងរៀនផង»
«អញ្ចឹងចាំបងជូនទៅហី?»
«មិនបាច់ទេបង នាំតែរំខានបងទេ មើលទៅបងមិនទាន់ហូបបាយផង»
«ខ្ញុំទៅខ្លួនឯងបានហើយ អរគុណបងណាស់» និយាយចប់នាងក៏បានឡើងម៉ូតូឌុបជិះចេញទៅ។
ថ្ងៃនោះផ្ទៃមេឃមានសភាពខ្មៅអូរអាប់ខុសពីធម្មតា មើលទៅជិតភ្លៀងធំហើយ គ្រាន់តែនាងជិះចេញបានបន្តិចស្រាប់តែមេឃធ្លាក់ភ្លៀងមកឈុលមែន។ ខ្ញុំគិតថានាងប្រហែលជាទទឹកជោកហើយមើលទៅ ពិតជាដូចការគិតរបស់ខ្ញុំមែនមួយស្របក់ម៉ូតូឌុបនោះក៏បានវិលត្រលប់មកវិញ ខ្លួននាងទទឹកជោកអស់រលីង នាងបានរត់ចូលមកផ្ទះវិញទាំងខ្លួនសើមជោក។
ឯកសណ្ឋានសិស្សសាលាពណ៌សស្ដើងរបស់នាងកាលបើបានត្រូវទឹកហើយ អ្នកទាំងអស់គ្នាគិតមើលទៅមើលតើវាមានសភាពយ៉ាងម៉េចទៅ គឺមើលធ្លុះដល់សាច់សខ្ចីរបស់នាងតែម្ដង ធ្វើអោយខ្ញុំមើលឃើញកូនភ្នំមួយគូរបស់នាងដែលបិទបាំងដោយអាវទ្រនាប់តូចមួយយ៉ាងពេញភ្នែក។ ខ្ញុំឈរសម្លឹងមើលឡើងចង់ភ្លឹកស្មារតីស្ទើរតែហៀរទឹកមាត់ទៅហើយពេលនោះនាងបើកកាបូបរាវរកសោរចាក់បន្ទប់ តែហាក់ដូចជារកមិនឃើញសោះមិនដឹងជាភ្លេចនៅក្នុងបន្ទប់ឬក៏ជ្រុះបាត់នៅតាមផ្លូវពេលភ្លៀងនោះទេ។
ខ្ញុំនៅឈរគយគន់ទិដ្ឋភាពដ៏ស្រស់ត្រកាលពីក្នុងបន្ទប់តាមបង្អួចមួយសន្ទុះយល់សាច់រឿង ខ្ញុំក៏បានចេញមកក្រៅដើរសំដៅទៅរកនាងក្នុងបំណងជួយឆ្កឹះសោរអោយនាង តែខ្ញុំខំព្យាយាមយ៉ាងណាក៏ឆ្កឹះមិនចេញសោះព្រោះមកពីខ្ញុំមិនចង់អោយវាចេញហាសហា ។ ពេលនោះខ្ញុំមើលទៅនាងពិតជាគួរអោយអាណិតណាស់ នាងឈររងារញ័រទទ្រើក ព្រោះអាវរបស់នាងទទឹកសើមជោកមើលធ្លុះដល់សព្វសាច់ ខ្ញុំមើលយូរទៅអាណិតនាងផង គ្រឺតនាងផង... ខ្ញុំក៏បានប្រាប់អោយនាងចូលទៅបន្ទប់របស់ខ្ញុំសិនកុំអោយខ្មាសអ្នកជិតខាង....
«លីណា អូនចូលទៅបន្ទប់បងយកកន្សែង និងអាវរបស់បងផ្លាស់សិនទៅប្រយ័ត្នឈឺ»
«ចាសបង អរគុណ ខ្ញុំរងារដល់ហើយ»
និយាយចប់នាងក៏បានដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់របស់ខ្ញុំដើម្បីប្ដូរអាវសើមនោះចេញ។ នាងចូលទៅមួយសន្ទុះស្រាប់តែនាងបានហៅខ្ញុំអោយចូលទៅជួយរកអាវអោយនាងព្រោះមិនដឹងត្រូវយកអាវមួយណា....
«បងហេង ចូលមកជួយរកអាវអោយខ្ញុំបន្តិចមក!» (ហេងជាឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ)
ខ្ញុំឮនាងហៅបែបនេះហាក់ដូចជាអរភ័យៗម៉េចមិនដឹង ឱកាសពិសេសហុចមកដល់ហើយនៅចាំអីទៀត ខ្ញុំក៏ចូលទៅយ៉ាងលឿនយកអាវមួយអោយនាងផ្លាស់ រួចខ្ញុំបានដើរចេញមកវិញឈរនៅមុខទ្វារបន្ទប់។
ភ្លៀងនៅតែបន្ដមកមិនឈប់សោះ រិតតែខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត ថែមទាំងមានខ្យល់បក់បោកមកខ្លាំងឡើងៗ ធ្វើអោយទឹកភ្លៀងសាចចូលមកទទឹកខ្ញុំតិចៗដែរ។ លីណាអង្គុយលើកៅពីមុខតុកុំព្យូទ័រ ព្រោះបន្ទប់នោះមិនជាធំប៉ុន្មានទេមានតែគ្រែមួយ ទូដាក់ខោអាវក្រណាត់មួយ បន្ទប់ទឹកតូចមួយ និងតុកុំព្យូរទ័រមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលខ្ញុំប្រើតុនោះសម្រាប់រៀនផងនិងហូបបាយផង។
ខ្ញុំឈរសម្លឹងមើលនាងតាមប្រឡោះបង្អួចពីខាងក្រៅ ឃើញនាងអង្គុយក្រវាសដៃលើតុប៉ះចំ Mouse ស្រាប់តែភ្លាមនោះ Screen Saver របស់កុំព្យូទ័រដែលកំពុងលោតចុះលោតឡើងរលាយបាត់ លេចចេញវីដេអូសិចដែលខ្ញុំបានមើលមុននេះ ទុកចោលភ្លេចបិទព្រោះតែប្រញាប់ចេញទៅជួយនាងពេក តែខ្ញុំដោតកាសមិនឮសម្លេងចេញក្រៅទេ។ គ្រានោះនាងអង្គុយមើលឡើងភ្លឹកស្មារតី មុខឡើងក្រហមឆេះ ព្រោះមើលទៅរឿងលើកញ្ចក់កុំព្យូទ័រតួប្រុសជប៉ុនកំពុងតែលិទ្ធបឺតជញ្ជក់ប្រដាប់របស់តួស្រីយ៉ាងរោលរាលបំផុត។ លុះសាច់រឿងដល់វគ្គវាយប្រហារតួប្រុសចាប់ជើងតួស្រីទាំងពីរឡើងលើរួចឡើងជិះវាយប្រហារខ្លាំងៗនោះ លីណាកាន់តែភ្លឹកស្ទើរតែភ្លេចដកដង្ហើម ដៃចាប់ក្ដាប់ជាយអាវស្ទើររហែកទៅហើយ។
ខ្ញុំឃើញឱកាសល្អពិសេសនេះមកដល់ហើយមិនអាចអោយវារំលងទៅទទេៗបានទេ ខ្ញុំក៏បានរកលេសដើម្បីចូលទៅក្នុងបន្ទប់វិញនៅពេលដែលខ្ញុំដឹងថាពេលនោះលីណានាងកំពុងត្រូវការអ្វីហើយ។
«ភ្លៀងសាចខ្លាំងណាស់អូន! ផ្លាស់អាវហើយនៅបងចូលក្នុងបានទេ?»
«ចាសបងចាំបន្តិច!» នាងនិយាយបណ្ដើរ បិទកុំព្យូទ័របណ្ដើរ...
«រួចហើយបងចូលមក»
ខ្ញុំក៏បានចូលទៅខាងក្នុងដោយខ្លួនទទឹកតិចៗ លីណាឃើញដូច្នោះក៏បានហុចកន្សែងពោះគោអោយខ្ញុំជូត ពេលនោះខ្ញុំមានចេតនាចាប់ដៃរបស់នាង ដៃនាងត្រជាក់ស្រេបដូចទឹកកក នាងហាក់ដូចជាអៀនបន្តិចពេលដែលខ្ញុំសម្លឹងមើលមុខនាង នាងឱនមុខចុះគេចពីខ្សែភ្នែករបស់ខ្ញុំ តែនាងមិនបានបម្រះដៃចេញពីខ្ញុំឡើយ។ ឃើញឱកាសល្អខ្ញុំក៏បានចាប់ទាញនាងមកផ្អិបនឹងដើមទ្រូង ធ្វើអោយសុដន់របស់នាងមកប៉ះនឹងសាច់ដុំទ្រូងរបស់ខ្ញុំទន់ៗគួរអោយចង់ស្ទាបអង្អែលលេងណាស់។
បន្ទាប់ពីរាងកាយយើងទាំងពីរបានផ្អិបជាប់គ្នាហើយ កំដៅខ្លួនក្ដៅឧណ្ឌៗចាប់ផ្ដើមសាយភាយយ៉ាងកក់ក្ដៅ លីណាឈរទ្រឹងស្ងៀមមិននិយាយអ្វីសោះ ដៃរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមបបោសអង្អែលលើខ្នងរបស់នាងថ្នមៗរួចឱនទៅថើបថ្ពាល់ដ៏ក្រពុំថើរៗ ក្លិនក្រអូបនៃស្រីក្រមុំបានសាភាយពេញច្រមុះខ្ញុំធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលខ្លាំងជាងមុន។
ខ្ញុំបានចាប់បីត្រកងនាងឡើងដើរសំដៅទៅកាន់គ្រែរួចដាក់នាងចុះថ្នមៗលើពូក ដៃរបស់នាងនៅតែតោងកខ្ញុំជាប់មិនលែង ខ្ញុំក៏ឱនចុះទៅថើបឈ្មុសឈ្មុលថ្ពាល់និងកញ្ចឹងកនាងញក់ញី ធ្វើអោយនាងបញ្ចេញសម្លេងថ្ងូររហ៊ឹសចេញពីដើម កទាំងបិទភ្នែងព្រឹមៗ។ ខ្ញុំថើបបង្អូសចុះមកដល់ដើមទ្រូងដ៏ក្រពុំរបស់លីណា នាងចាប់ផ្ដើមពើតពើងទ្រូងរមួលខ្លួននៅពេលដែលបានប៉ះជាមួយអណ្ដាតដ៏គគ្រើមរបស់ខ្ញុំលិទ្ធរេរាំលើផែនទ្រូងរបស់នាង។ រីឯដៃរបស់ខ្ញុំក៏មិននៅស្ងៀមដែរវាហាក់ដូចជាអូតូម៉ាទិកយ៉ាងម៉េចមិនដឹង លូកចូលទៅក្នុងសំពត់សិស្សរបស់នាងដែលនៅសើមនៅឡើយ ទៅចាប់ទាញកូនខោស្លិបស្ដើងរបស់នាងចេញផុតដល់ចុងជើង រួចប្រើម្រាមដៃដែលត្រជាក់ព្រោះត្រូវទឹកភ្លៀងចូលទៅលុញត្រដុសនៅចន្លោះភ្លៅរបស់នាងដែលកំពុងតែមានសភាពសើមជោកតែខុសពីសើមទឹកភ្លៀងព្រោះវារអិលៗខាប់ៗ ធ្វើអោយជើងនាងចាប់ផ្ដើមត្បៀតចូលគ្នា ខ្ញុំកាន់តែរុករុលលុញលើសាច់មួយដុំនៅលើដំបូកស្នេហ៍ត្រដុសចុះឡើងរហូតដល់នាងហៀរទឹកចេញមកប្រឡាក់ពេញដៃខ្ញុំ។
បន្ទាប់មកខ្ញុំក៏បានឡើងពោបប្រឡោះជើងនាង ចាប់ទាញនាគរាជក្បាលត្រងោលមកត្រដុសនៅមាត់រន្ធអោយវាសើមក្បាលជោកដែរ រួចទើបញាត់ចូលទៅក្នុងរន្ធដ៏តូចចង្អៀតរបស់លីណា។ រុញចូលបានតែក្បាលបន្តិច លីណាយកដៃទប់ក្បាលពោះរបស់ខ្ញុំរួចនាងរំកិលខ្លួនឡើងទៅលើធ្វើអោយរបូតនាគរាជចេញផុតពីរន្ធបាត់ ហើយនាងបាននិយាយថា «បងឈឺៗ» ខ្ញុំឈប់សកម្មភាពបន្តិចបែរមកថើបបឺតជញ្ជក់មាត់នាងវិញដើម្បីដាស់អារម្មណ៍របស់នាងឡើងវិញ។ មួយសន្ទុះខ្ញុំក៏ព្យាយាមដាក់បញ្ចូលជាលើកទី២ ព្រោះរន្ធពេលនេះកាន់តែរអិលជាងមុន ខ្ញុំបានចាប់នាគរាជដាក់ចូលដូចមុនរួចសង្កត់ចូលទៅសន្សឹមៗរហូតបានសម្រេច ព្រោះលើកនេះនាងចង់រុលខ្លួនទៅលើដែរតែទល់ក្បាលគ្រែទៅហើយរុលឡើងលែងបាន ទើបធ្វើអោយនាគរាជរបស់ខ្ញុំលូនចូលរូងដូតឹងណែនបានសម្រេចដល់ទីជម្រៅ។
ទឹកភ្នែករបស់នាងចាប់ផ្ដើមហូរចេញមកដោយក្ដីឈឺចាប់ នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាដកបុកចុះឡើង។ គ្រាន់តែបុកបានតែបន្តិចប្រហែល១នាទីប៉ុណ្ណោះ នាងក៏បានយកដៃរុញខ្ញុំដូចមុនទៀត....
«អូនឈឺណាស់បង ទ្រាំមិនបានទេ!!»
នាងនិយាយបណ្ដើរត្រគាករេចុះឡើងគេចពីស្នូលសាច់បណ្ដើរ ប៉ុន្តែមិនធ្វើអោយវារបូតទៀតឡើយព្រោះវាចូលស៊ប់ទៅហើយ។ ចលនារបស់នាងបែបនេះធ្វើអោយរន្ធដ៏តូចចង្អៀតរបស់នាងរឹបស្នូលសាច់របស់ខ្ញុំរូតចុះរូតឡើងរហូតវាទ្រាំលែងបានក៏ក្អួតដាក់ពេញលើមាត់រន្ធរបស់នាងបាត់ទៅហើយ។ ពេលដែលខ្ញុំឱនចុះទៅមើលឃើញមានឈាមហូររឹមៗនៅចន្លោះភ្លៅនាង និងប្រឡាក់ខ្លះៗនៅលើអាវុធទិព្វរបស់ខ្ញុំផងដែរ។
លីណាទាញសំពត់ទំលាក់បិទបាំងរាងកាយវិញ គេងសម្ងំលើគ្រែ ខ្ញុំក៏គេងឱបនាងពីក្រោយជាប់ ថើបបបោសអង្អែលនាង ចង់ដាស់អារម្មណ៍ដើម្បីបើកឆាកប្រយុទ្ធសារជាថ្មីព្រោះតែមិនទាន់អស់ចិត្តសោះអម្បាញ់មិញដាក់បានតែបន្តិចចេញបាត់។ ខ្ញុំថើបបណ្ដើរដៃលូកចូលក្នុងអាវច្របាច់អង្អែលលេងកូនភ្នំរបស់នាងបណ្ដើរ ប៉ុន្តែការព្យាយាមរបស់ខ្ញុំយ៉ាងណាក៏មិនបានសម្រេចដែរព្រោះនាងប្រាប់ថាឈឺខ្លាំងណាស់ ទ្រាំមិនបានទេចាំលើកក្រោយទៅ ខ្ញុំក៏មិនបង្ខំនាងទៀតដែរ ក៏បានដេកឱបនាងរហូតដល់ភ្លៀងរាំងទើបជួយគាស់សោរបន្ទប់អោយនាង រួចលីណាក៏ចូលទៅក្នុងបន្ទប់នាងដើម្បីផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់អោយស្រួលបួលឡើងវិញ។
ចំណែកខ្ញុំក៏ចូលមកបន្ទប់វិញទាំងមិនទាន់អស់ចិត្ត និងរង់ចាំឱកាសអោយនាគរាជចូលលុកលុយរូងតូចចង្អៀតរបស់លីណាសារជាថ្មីទាំងអន្ទះសារ។
0 comments:
Post a Comment