រឿងប្រលោមលោកក្តៅសាច់១៨+៖ អូនស៊ីអារម្មណ៏ណាស់

ពិភពលោកនេះ មនុស្សគឺជាស្ដេចនៃសត្វទាំងអស់រួមទាំងហ៊ានអះអាងថាខ្លួនជាម្ចាស់របស់ផែនដីទៅទៀត។ បើនិយាយពីជាតិសាសន៍វិញគឺមានរាប់រយ តែអ្វីដែលដូចគ្នានោះគឺជាតិសាសន៍នីមួយៗគឺមានមនុស្សខូចខិល និងស្លូតត្រង់ដូចៗគ្នា គ្រាន់តែចំនួនតិចនិងច្រើនប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងទៀត បើនិយាយពី ចរិកលក្ខណៈនោះគឺមាន អស់ហើយទាំងស្អាតបាត ល្អជា គគ្រិច ល្ងង់ ឆ្លាត សតិមិនគ្រប់ជាដើម។ បើនិយាយពីរឿងដែលខ្ញុំកំពុង តែសរសេរនេះវិញគឺមានតួអង្គនារីជាមនុស្សមានសតិមិនសូវគ្រប់ ត្រូវបុរសខូចខិលម្នាក់ប្រើល្បិចបោកបន្លំ ស៊ីចុកគ្រំងាវគ្រែង និងនំប៉ាវរបស់នាង ប៉ុន្ដែអ្វីៗទាំងអស់មិនមែនមិនមានភាពអយុត្ដិធម៌ទាំងស្រុងនោះទេ គឺវាតែងតែមានពាក្យមួយឃ្លាថា ទេវតាមានភ្នែក អ្នកណាប្រព្រឹត្តអំពើមិនល្អនឹងទទួលផលមិនល្អទៅតាមនោះដែរ។ មាណវីគឺជានារីដែលមានសតិមិនសូវល្អម្នាក់រស់នៅក្នុងគ្រួសារអ្នកមានមួយ ហើយប៉ាម៉ាក់របស់នាង ស្រឡាញ់នាងណាស់ បើទោះបីជានាងមានសតិមិនសូវគ្រប់ដឹងមុខក្រោយច្បាស់លាស់ក៏ដោយ។ នាងមានអាយុ ២៣ឆ្នាំទៅហើយ ប៉ុន្ដែចរិករបស់នាងដូចជាកូនក្មេងអាយុ ១២ឆ្នាំអញ្ចឹង។ ប៉ុន្ដែបើនិយាយពីសម្រស់របស់នាងវិញ គឺនារីល្មមៗសុំខ្មាស់នឹងនាងហើយ នាងមានកម្ពស់ប្រហែលមួយ ម៉ែត្រហុកសិប សម្បុរសស្គុះព្រោះនាងជាកូនចៅអ្នកធូរធារ ម្យ៉ាងនាងកម្រចេញមកក្រៅផ្ទះណាស់ ហើយ បើនិយាយអំពីត្រគាកគឺវីកសាយតែម្ដង ទំនងជាអាចផលិតកូនបានច្រើនផងក៏មិនដឹង ចំពោះដើមទ្រូងវិញ ហឹមប្រុសៗមើលហើយដឹងតែស្រក់ទឹកមាត់តែម្ដង ហើយបើប្រុសមុខសិចដូចជាល្បងកោះត្រល់ ល្បងវ៉ាន់ធី និងល្បងហ្វូល វិញប្រហែលជានឹកឃើញដល់ឆ្នាំងបាយភ្លាមៗផងក៏មិនដឹង ហេហេហេ។ ហឹមគិតទៅដូចជា អាណិតនាងដែរ បើសិនជានាងមានសតិល្អវិញ មិនដឹងជាមានបុរសប៉ុន្មាននាក់ទេដែលត្រូវធ្វើសង្រ្គាមដណ្ដើម នាងនោះ។ ថ្ងៃមុននាងទៅផ្សារសុរិយាជាមួយម៉ាក់របស់នាង ប្រុសៗទាំងអស់បានប្រើកែវភ្នែកមើលទៅនាង គ្រប់ៗគ្នា ទាំងអ្នកនៅទំនេរ មានសង្សារ មានប្រពន្ធ តា ពូ មា អីគឺមើលទាំងអស់ តែពួកគេបែជាអស់ សង្ឃឹមទៅវិញនៅពេលដែលឃើញនាងបង្ហាញចរិករឡិករឡក់បែបកូនក្មេង នៅចំពោះមុខពួកគេនោះ។ ហេតុតែគ្រួសាររបស់នាងជាអ្នកធូរធារ មិត្តសម្លាញ់របស់ឪពុកនាងឈ្មោះ សុផាន់ បានយកកូនប្រុស របស់ខ្លួនមកផ្ញើរនឹងម្ដាយឪពុករបស់មាណវី ដោយសារតែមិត្តរបស់ឪពុករបស់នាងគ្មានផ្ទះនៅភ្នំពេញ ហើយណាមួយ គាត់និងឪពុករបស់ណាវី គឺជាសម្លាញ់នឹងគ្នាយ៉ាងប្ដូរផ្ដាច់ប្ដូរអាច់គ្នាស៊ីកាលពីជំនាន់ ធ្វើទាហ៊ានជាមួយគ្នា ហើយគាត់ធ្លាប់បានរងគ្រាប់កាំភ្លើងជំនួសឪពុករបស់ណាវីទៀតផង ដែលជា ហេតុធ្វើអោយឪពុករបស់ណាវីមិនអាចបំភ្លេចនូវគុណបំណាច់របស់គាត់បាន ទើបគាត់ព្រមទទួល ទាំងពេញចិត្ត ម្យ៉ាងគាត់ក៏សង្ឃឹមថាកូនរបស់សម្លាញ់គាត់នឹងមានចរិកដូចជាឪពុកវាដែរ ហើយ អាល្អិតម្នាក់នេះឈ្មោះថា ឬទ្ធី ទើបនឹងប្រឡងចប់មធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិពីខេត្ដឧត្តរមានជ័យថ្មី។ ក្រោយពីរស់នៅជាមួយគ្រួសាររបស់មាណវីអស់រយៈពេល៣ខែ ក្នុងនាមជានិស្សិតផ្នែកសេដ្ឋ កិច្ចរួចមក ឬទ្ធីហាក់ដូចជាមានចរិកលក្ខណៈនឹងធឹងល្អគ្រាន់បើ ម្យ៉ាងទៀតមាណវីចូលចិត្ត បបួលឬទ្ធីលេងជាមួយនាងណាស់នៅពេលដែលនាយទំនេរពីការងារសាលា ទើបធ្វើអោយប៉ា ម៉ាក់របស់មាណវីមានភាពកក់ក្ដៅក្នុងចិត្ត និងជឿទុកចិត្តលើនាយ។ អ្វីៗមិនប្រាកដថា ឃើញ តែល្អពីក្រៅហើយ គឺល្អដល់ខាងក្នុងឯណា គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចជឿទស្សន៍ទាយចិត្តមនុស្ស ម្នាក់ត្រូវឡើយ ហើយក៏មិនគួរបណ្ដោយអោយរឿងល្មមៗទៅជារឿងធំដោយសារតែភាពជឿ ទុកចិត្តទាំងស្រុងនេះដែរ។ ថ្ងៃអាទិត្យមួយប៉ាម៉ាករបស់មាណវីត្រូវបានឯកឧត្តមម្នាក់ ដែល ជាមិត្តជិតស្និទ្ធអញ្ជើញពួកគាត់ទៅចូលរួមហែកម្មវិធីបុណ្យកឋិនជាមួយ ហើយប៉ាម៉ាក់របស់ ណាវីបានសម្រេចចិត្តមិនយកនាងទៅជាមួយឡើយដោយសារតែខ្លាចនាងធ្វើអោយកម្មវិធីមាន ភាពជ្រួលច្របល់ ម្យ៉ាងពួកគាត់ទុកនាងអោយនៅផ្ទះក៏ល្អដែរព្រោះមានឈ្នួល និងឬទ្ធីនៅផ្ទះ អាចជួយមើលនាងជំនួសពួកគាត់បាន។ ព្រលឹមស្រាងឡើង ប៉ាម៉ាក់របស់ណាវីបានងើបរៀប ចំខ្លួនដើម្បីទៅចូលរួមដង្ហែកឋិនទៅខេត្តតាកែវជាមួយនឹងឯកឧត្តមមិត្ត ហើយមុននឹងចាកចេញ ពួកគាត់បានផ្ដាំផ្ញើអ្នកនៅជាមួយ និងឬទ្ធីអោយជួយមើលមាណវីជំនួសពួកគាត់អោយបានល្អ ទាំងណាវីមិនទាន់នឹងភ្ញាក់ផង បន្ទាប់មកពួកគាត់ក៏ចាកចេញទៅ។ ហឹម ឬទ្ធីគិតថាថ្ងៃអាទិត្យនេះ នាយបានទៅទាត់បាល់ហើយ តែបែជាត្រូវនៅជួយមើលមីអូនទៅវិញ ពិតជាអ្វីៗមិនអាចទស្សន៍ ទុកជាមុនបានមែន។ គ្រាន់តែណាវីភ្ញាក់ភ្លាម នាងស្រែករកម៉ាក់របស់នាងទៅហើយ…. ម៉ាក់ ម៉ាក់អើយ ម៉ាក់….. មីអូន ប៉ាក្មួយជូនម៉ាក់របស់ក្មួយទៅចាក់ថ្នាំនៅពេទ្យ តិចទៀតបានពួកគាត់មកវិញ (ឈ្នួលនៅជាមួយតប)។ មែនហើយ ប៉ាម៉ាក់អូនឯងទៅពេទ្យហើយ ឬទ្ធីបន្ដ។ ណាវីអើយ គ្រាន់តែ ប៉ាម៉ាក់ទៅក្រៅសោះ ធ្វើមាត់ពេបទៅហើយ ពិតជាខ្លួនចាស់ ចិត្តក្មេងមែនមែន…. ពេញមួយព្រឹក ទៅហើយ ណាវីបានបបួលអ្នកនៅជាមួយនាងលេងនេះលេងនោះ រកតែពេលទៅផ្សារមិនបាន ម៉ោងជាងដប់ទៅហើយ។ ទំនងជាខ្លាចអត់បាយស៊ីទាំងអស់គ្នា មីងកនក៏បានហៅឬទ្ធីអោយជួយ មើលនាងជំនួសគាត់ ព្រោះគាត់ត្រូវទៅផ្សារទិញម្ហូប ម្យ៉ាងផ្សារនៅឆ្ងាយពីផ្ទះស្រាប់ផង។ តុក តុក តុក ឬទ្ធី ឬទ្ធី ចេញមកជួយមើលណាវីជំនួសមីងមួយភ្លែត មីងប្រញ៉ាប់ទៅផ្សារទិញម្ហូប ថ្ងៃណាស់ហើយ លឿនឡើង។ មីងកនស្រែកហៅឬទ្ធីពីក្រៅបន្ទប់ បាទមីងទៅហើយ ទៅហើយ គ្រាន់តែលឺភ្លាម ឬទ្ធីស្ទុះមកបើកទ្វារបន្ទប់ និងចុះមកក្រោមដើម្បីមកកំដរកុមារីអាយុ ២៣ឆ្នាំ ហើយមីងកន ក៏ហៅម៉ូតូឌុបជិះទៅផ្សារបាត់ទៅ។ ហឹមពិតជាយ៉ាប់ណាស់ លេងជាមួយមនុស្ស មានសតិល្អទៅវាមិនសូវធុញ ដល់តែលេងជាមួយមនុស្សចរិកកូនក្មេងចឹងពិបាកបន្ដិចហើយ។ ប៉ុន្ដែវាពិតជាដូចជាការគិតរបស់ឬទ្ធីអញ្ចឹងថា អ្វីៗពិតជាមិនអាចទស្សន៍ទាយបានទុកជាមុនមែន… លេងជាមួយមាណវីបានមួយសន្ទុះ នាងក៏បានបបួលឬទ្ធីលេងបាយឡុកបាយឡ។ មាណវីៈ តោះពូ យើងលេងដាំបាយតោះ…. ឬទ្ធីអេះអុញៈ តោះលេងក៏លេង… ពេលកំពុងលេងជា មួយគ្នានោះ ណាវីបានឈ្ងោកអោនធ្វើជាដាំបាយ លាងចាន ហើយកាយវិការទាំងនេះបានធ្វើ អោយកអាវរបស់នាងធ្លាក់មកក្រោម បង្ហាញអោយនាយឬទ្ធីឃើញគល់សុដន់របស់នាងយ៉ាងច្បាស់ ហើយភ្លាមៗនោះនាយយើងក៏កើតមានអារម្មណ៍ចង់រួមភេទមួយរំពេច…. ពុទ្ធោអឺយ ធំទ្រ លុកទ្រលន់ណាស់ ហើយសស្គុះតែម្ដង ឬទ្ធីសម្លឹងមើលដើមទ្រូងរបស់មាណវីឡើងភ្លឹក អស់មួយសន្ទុះ។ តាមទិដ្ឋភាពនេះ បើសិនជាខ្ញុំនៅក្នុងស្ថានភាពដូចនេះមិនដឹងជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍បែបណាទេ… និយាយៗ បងកោះត្រល់ស្រក់ទឹកមាត់តក់ៗទៅហើយ លឺថាដើមទ្រូងធំៗផង ហាហាហា… គិតទៅដោយសារ តណ្ហាចាប់ផ្ដើមដុតរោលទៅហើយ វាអាចកែប្រែមនុស្សស្លូតបូតម្នាក់ទៅជាមនុស្សពិសពុលបានមួយរំពេច!!! មើលភ្លឹកអស់មួយសន្ទុះ ឬទ្ធីនឹកឃើញគំនិតមួយ រួចក៏ឧទានទៅណាវី។ ឬទ្ធីៈ ណាវីលេងបាយឡុកបាយ ឡធុញហើយឬនៅអូន? មាណវីៈ លេងដដែលៗ ដូចជាធុញហើយបង លែងសប្បាយហើយ!! ឬទ្ធីៈ ចឹងលេងចាក់ថ្នាំតោះ? មាណវីៈ លេងចាក់ថ្នាំ? ញុំអត់ឈឺផង!! ហើយលេងម៉េចទៅបង? (និយាយបែបកូនក្មេង) ឬទ្ធីៈ អឺ អឺ អញ្ចេះទៅ បងដើរតួធ្វើជាគ្រូពេទ្យ ហើយអូនឯងធ្វើជាអ្នកជម្ងឺ… ម៉េចដែរ? មាណវីគិតរួចឆ្លើយៈ អញ្ចឹងក៏បានដែរ តែលេងអាហ្នឹងសប្បាយអត់បង? ឬទ្ធីៈ សប្បាយ ណាស់ណា… មាណវីៈ ចឹងលេងក៏លេងដែរ តែញុំត្រូវឈឺម៉េចទៅ? ឬទ្ធីៈ អឺ អូនឯងធ្វើជាចុកពោះ ហើយមករកបងដើម្បីព្យាបាល អូខេ? មាណវីៈ អូខេ ចឹងក៏បាន (និយាយទាំងសប្បាយចិត្ត) ក្រោយពីព្រមព្រៀងជាមួយគ្នាហើយ ល្បែងគ្រូពេទ្យ និងអ្នកជម្ងឺក៏ចាប់ផ្ដើមលេង ដោយមាណវី ចាប់ផ្ដើមធ្វើជាចុកពោះ រួចទៅសុំអោយឬទ្ធីដែលធ្វើជាគ្រូពេទ្យពិនិត្យ។ ឱកាសចាប់ផ្ដើមហុចឲ្យ នាយយើងបណ្ដើរៗហើយ ព្រោះមាណវីចាប់ផ្ដើមចូលស៊ងបណ្ដើរហើយ ម្យ៉ាងទៀតឬទ្ធីបានដាក់ លក្ខខណ្ឌក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យថា ពេលគ្រូពេទ្យអោយធ្វើអី អ្នកជម្ងឺត្រូវធ្វើតាម… ពេលដែលណាវី ធ្វើជាឈឺហើយទៅជួបខ្លួនហើយ ឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីដេកសណ្ដូកខ្លួននៅលើសាឡុង ហើយនាយយើងចាប់ផ្ដើម ពិនិត្យនាង ដោយចាប់ផ្ដើមពីក្បាលពោះមុនគេ… ឬទ្ធីយកឱកាស នេះធ្វើជាពិនិត្យលើពោះរបស់ណាវីដោយនាយយកដៃទៅស្ទាបលើក្បាលពោះរបស់នាងពីលើអាវ បន្ទាប់មកទៀត ក៏លូកចូលទៅក្នុងអាវស្ទាបសាច់ផ្ទាល់តែម្ដង ឯណាវីគិតតែពីធ្វើជាឈឺតាមនឹង ទៅ… ឬទ្ធីៈ អ្នកនាងឈឺគ្រុនពោះវៀនហើយ ត្រូវតែព្យាបាល។ មាណវីៈ ចឹងត្រូវព្យាបាលយ៉ាង ម៉េចទៅលោកគ្រូពេទ្យ? (និយាយដូចជានាងកណ្ដូប) ឬទ្ធីៈ ចឹងនៅឲ្យស្ងៀមចាំលោកគ្រូព្យាបាល ហាមស្រែក ហាមរើបម្រះ ប្រយ័ត្នព្យាបាលមិនជា អូខេ? មាណវីៈ អូខេ អូខេ លោកគ្រូ អីយ៉ាស អាល្អិតអើយឱកាសមកដល់ហើយ ឆាប់ចាត់ការភ្លាមទៅ (ឬទ្ធីគិតក្នុងចិត្ដ)។ បានបន្ដិចឬទ្ធីបាន បង្គាប់អោយណាវីបិទភ្នែក និងហាមស្រែក បើទោះបីជាលោកគ្រូព្យាបាលយ៉ាងម៉េចក៏ដូច គឺត្រូវ នៅអោយស្ងៀម បើមិនអញ្ចឹង គឺនាយនឹងឈប់លេងចូលជាមួយនាងហើយ។ ដោយខ្លាចគ្មាន អ្នកលេងជាមួយ មាណវី ក៏យល់ព្រមជាមួយឬទ្ធី ហើយដេកយ៉ាងស្ងៀម…. លើកនេះបានដៃ នាយយើងមែនទែនហើយបងកោះត្រល់អឺយ ឬទ្ធីបានអង្អែលក្បាលពោះរបស់ណាវីពីលើអាវ ម្ដងទៀត រួចហើយនាយយើងបានដោះឡេវអាវរបស់នាងម្ដងមួយៗ រហូតទាល់តែរបូតចេញពីគ្នា ទម្លុះអោយឃើញសាច់ក្បាលពោះដ៏សខ្ចីល្វក់របស់មាណវីស្រី រួមជាមួយនឹងដើមទ្រូងដ៏ធំ ទាំងគូរបស់នាងដែលបិតបាំងដោយអាវទ្រនាប់។ ឬទ្ធីបានអង្អែល និងថើបទៅលើក្បាលពោះ របស់នាង យ៉ាងដាច់ដាបហាក់ដូចជាឆ្ងាញ់ណាស់អញ្ចឹង… អុញមើលបងហ្វូលស្រក់ទឹកមាត់បាត់!! ហេហេហេ មាណវីៈ លោកគ្រូ ធ្វើអីនឹងខ្ញុំរសើបខ្លាំងណាស់!!! ឬទ្ធីៈ កុំមាត់ លោកគ្រូកំពុង ព្យាបាលអូន ឈប់លេងចូលអីលូវ… បន្ដទៅទៀត ឬទ្ធីបានបង្អូសអណ្ដាតរបស់នាយដល់គល់ សុដន់ខាងក្រោមរបស់ណាវី រហូតទាក់នឹងអាវទ្រនាប់របស់នាង ឯណាវីស្រៀវខ្លួន និងរមួលខ្លួន ទាំងធ្មេចភ្នែកម្ដងៗទៅហើយ។ បន្ទាប់មក ឬទ្ធីបានចាប់ច្របាច់សុដន់របស់ណាវីពីខាងលើអាវទ្រ នាប់របស់នាងថ្នមៗមួយៗ ហើយលូកចូលទៅខាងក្នុងអាវទ្រនាប់របស់នាង ប៉ះនឹងផែនសាច់ របស់នាងយ៉ាងទន់ល្មើយ…. ពិតជាធំមែន ហើយទ្រលុកទ្រលន់ល្អណាស់ ទំហំមិនតូចជា ៣៤ទេ មើលទៅ ពុទ្ធោអឺយចុងសុដន់របស់នាងនៅតូចល្អណាស់….. បងហ្វូល បងកោះ និងល្បងវ៉ាន់ធី រួមទាំងមិត្តអ្នកអានហាមលេបទឹកមាត់ណា ហាហា!!! មាណវីៈ លោកគ្រូ ធ្វើអីនឹងខ្ញុំស្រៀវណាស់ សឺត សឺត លើកនេះណាវីសួរទៅឬទ្ធីទាំងអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបទប់ ខ្លួនស្ទើរមិនរួច… ចំណែកឯឬទ្ធីនៅតែឆ្លើយដដែលថាកំពុងព្យាបាល បន្ទាប់មកឬទ្ធីបានបង្គាប់ អោយណាវីអង្គុយវិញ ហើយនាយយើងបានដោះអាវក្រៅ និងអាវទ្រនាប់របស់នាងចេញផុតពី ខ្លួនរបស់នាង ធ្វើអោយណាវីអាក្រាតល្វែងខាងលើ ដណ្ដប់មេឃ មានសក់បិតបាំងចុងសុដន់ បន្ដិចបន្ដួច… ព្រះអឺយស្អាតណាស់ ស្អាតណាស់ ធំណាស់ ទ្រលុកទ្រលន់ល្អណាស់ សណាស់ ចំណែកឯចុងសុដន់ពណ៌ក្រហមព្រឿងៗ… ឬទ្ធីមើលបណ្ដើរលេបទឹកមាត់បណ្ដើរ ឯមាណវីនៅតែបិទភ្នែកតាមការបង្គាប់របស់នាយយើង។ មើលអស់ហើយ នាយយើងបានស្ទុះ ទៅបៅសុដន់ខាងស្ដាំរបស់នាង ហើយដៃស្ដាំរបស់នាយចាប់ច្របាច់ប្រឡែងនឹងសុដន់ខាងឆ្វេង របស់នាង និងឆ្លៀតឈ្លីចុងសុដន់របស់នាងទៀត ធ្វើអោយមាណវីស្រីស្រៀវស្រើបនៅលែងស្ងៀម ចាប់ក្បាលរបស់នាយយើងផ្ទប់ខាងតែខ្លាំងនឹងដើមទ្រូងរបស់នាង មើលទៅនាងហាក់ដូចជា មានសេចក្ដីសុខខ្លាំងណាស់… សឺត សឺតសតៗ លោកគ្រូពេទ្យ ខ្ញុំស្រៀវខ្លាំងណាស់លោកគ្រូ ខ្ញុំស្រៀវណាស់ សឺតសតៗៗៗ (មាណវីឧទានទៅឬទ្ធី) ចំណែកឯឬទ្ធីគិតតែបៅសុដន់ឆ្វេងស្ដាំ របស់នាង និងលិទ្ធលើចុងសុដន់ទាំងគូទៅមកៗ ធ្វើអោយណាវីព្រឺសម្បុរគីង្គក់ ដៃគិតតែពីបោច ខ្ញាំក្បាលរបស់នាយ និងរអ៊ូម្នាក់ឯងថាស្រៀវណាស់លោកគ្រូពេទ្យៗ…. បានបន្ដិច ឬទ្ធីបាន បង្អូសដៃស្ដាំរបស់នាយចុះទៅក្រោម លូនតាមចង្កេះខោផ្នែកខាងមុខរបស់ណាវី រហូតដល់តំបន់ មួយដែលងងឹតស្លុប… ព្រះសើមជោគលីអូទៅហើយ នាយយើងចាប់ផ្ដើមប្រើម្រាមដៃដ៏រស់រវើក របស់នាយអង្អែល លុញឈ្លីលើបរវេណដំបូករបស់ណាវី និងឆ្លៀតវាយលុកគ្រាប់ម្ដេញរបស់នាង ទាំងមាត់របស់នាយនៅបៅសុដន់របស់ណាវីជាប់… អឹសមើលបងយក្សលួចចំហរមាត់!!!! មើលទៅណាវី ហេតុតែនាងសតិមិនគ្រប់មិនដឹងថាឬទ្ធីកំពុងតែធ្វើអ្វីលើនាងទេ ក្រៅពីគិតថាឬទ្ធី កំពុងព្យាបាលនាង តែនាងហាក់ដូចជាចូលចិត្តនឹងវិធីព្យាបាលនេះដែរ ដោយសារតែវាធ្វើអោយ នាងមានអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបដែលនាងមិនធ្លាប់ជួបប្រទះពីមុនមក…. ឬទ្ធីៈ ស្រាតខោទៅអូន លោកគ្រូពិនិត្យខាងក្រោមម្ដង…. មាណវីៈ ចាស លោកគ្រូពេទ្យ វិធីលោកគ្រូព្យាបាលពិត ជាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្រួលណាស់… ចម្លើយរបស់មាណវី ហាក់ដូចជាការបើកភ្លើងខៀវ អោយនាយបើកបរឡានឆ្ពោះទៅផ្លូវឡើងឋានសួគ៍ហើយ…. ជុប ជុប ជុប ពិតជាស្អាតណាស់ ប្រដាប់របស់មាណវីពិតជាក្រពុំល្អណាស់ ហើយមានរោមតិចតួចបិទបាំងទៀត ពិតជាធ្វើអោយ នាយយើងមានអារម្មណ៍ស្ទើរតែទប់មិនបានទៅហើយ… មើលទៅបបេរក្រោមរបស់នាងពិតជា ក្ដោបឡើងក្រពុំមើលទៅគ្រាប់ម្ដេញស្ទើរតែមិនឃើញ… ព្រះជាម្ចាស់អើយ ខ្ញុំម្ចាស់ជិតបានឡើង ឋានសួគ៍ជាមួយណាវីទៅរកព្រះអង្គហើយ ហើយខ្ញុំម្ចាស់សង្ឃឹមថា ពេលឡើងឋានសួគ៍នេះគ្មាន នរណាម្នាក់មករំខានពួកខ្ញុំទៅចុះ…. ក្រោយពីពិនិត្យមើលប្រដាប់ប្រដារបស់ណាវីហើយ ឬទ្ធី បានបង្គាប់អោយណាវីដេកកន្ធែកជើង ឯណាវីដឹងតែអូខេតាមជានិច្ច… ឬទ្ធីបានឈ្ងោកមុខទៅ លិទ្ធថើៗថ្នមៗទៅលើដំបូកមានស្មៅដុះតិចៗរបស់ណាវីឡើងសើមអស់ស្មៅទៅហើយ ហើយ បន្ទាប់មកនាយយើងបានប្រើអណ្ដាតទៅប្រឡែងលេងជាមួយនឹងគ្រាប់ម្ដេញរបស់ណាវី រួចបង្អូស ដល់មាត់ល្អាងរបស់នាង ចំណែកឯណាវីស្រៀវសព្វសារពាង្គកាយរបស់នាង គិតតែពីថ្ងូរលឺ សឺតសតៗតិចៗ និងចាប់បោចខ្ញាំក្បាលរបស់នាយយើង…. លិទ្ធបណ្ដើរជញ្ជក់យករសជាតិ ទឹកសអន្លាយៗប្រៃឡមៗបណ្ដើរ ស្ដាប់សម្លេងថ្ងូរស្រាលៗបណ្ដើរ ពិតជាមានអារម្មណ៍រំភើប អស្ចារ្យណាស់បងប្អូនអឺយ… ទំនងជាខ្លាចមីងកន មកដល់វិញ ឬទ្ធីចាប់ផ្ដើមប្រតិបត្តិការចាក់ ថ្នាំអោយមាណវីស្រី ដោយនាយយើងបានដោះអាវ និងស្រាតខោរបស់នាយចេញហើយទាញ យកម្ជុលចាក់ថ្នាំទំហំប៉ុន ៣ថ្នាប់ដៃ ប្រហែងប្រហែលមួយចំអាមចេញមកក្រៅ ធ្វើអោយអាវីភ្ញាក់ ក្រញ៉ាងរួចសួរទៅកាន់ឬទ្ធី… មាណវីៈ អានឹងអីគេនឹងលោកគ្រូពេទ្យ??? ឬទ្ធីៈ អូ អានឹងគឺជា ម្ជុលចាក់ថ្នាំណាអូន យើងលេងចឹងមិនបាច់យកម្ជុលពិតមកលេងទេ ម្យ៉ាងទៀតនេះគឺជាម្ជុល សាច់របស់លោកគ្រូណា… មាណវីៈ អឺចឹងលោកគ្រូចង់ចាក់ខ្ញុំត្រង់ណា??? ឬទ្ធីៈ មិនបាច់ មាត់ទេ នៅអោយតែស្ងៀមទៅ ចាំលោកគ្រូចាក់កន្លែងណា គឺកន្លែងនោះហើយ… បន្ទាប់ មកឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយណាវីដេកកន្ធែកជើងម្ដងទៀត រួចនាយយើងបានយកព្រលួញរបស់ នាយញល់ៗទៅលើដំបូកនិងមាត់ល្អាងកាមទេពរបស់នាងចុះឡើងៗ ចំណែកឯណាវីចាប់ ផ្ដើមស្រៀវស្រើបម្ដងទៀត រួចហើយឬទ្ធីប្រឹងរុញបញ្ចូលម្ជុលសាច់របស់នាយចូលទៅក្នុង ល្អាងនាគរាជរបស់ណាវី ផ្ដាច់សន្ទះព្រហ្មចារីរបស់នាងចេញឈាមដាបលើម្ជុលរបស់នាយ ធ្វើអោយណាវីស្រែកទាំងឈឺចាប់ថា ឈឺណាស់លោកគ្រូៗ… តែឬទ្ធីប្រឹងរុញដកៗតិចៗ ហើយលួងលោមនាងថាបាត់ឈឺអីលូវហើយ ហើយនាយយកដៃទាំងពីររបស់ខ្លួនទៅច្រ បាច់សុដន់របស់នាងស្រីទៀត ទើបមួយសន្ទុះក្រោយមកណាវីរៀងអន់ឈឺចាប់ និងជំនួស មកវិញនូវអារម្មណ៍ដ៏ពុះកញ្ជ្រោលដែលនាងមិនដែលធ្លាប់ជួបពីមុនមកនោះ…. ឬទ្ធីវាយ លុកបណ្ដើរសួរបណ្ដើរៈ ម៉េចហើយអូន បាត់ឈឺហើយឬនៅ? មាណវីធ្វើភ្នែកស្រឹមឆ្លើយៈ បាត់ហើយ អីលូវស្រួលណាស់លោកគ្រូ ខ្ញុំមិនដែលស្រួលចឹងទេ ស្រួលណាស់…… ឃើញដូច្នេះ ឬទ្ធីចាប់ផ្ដើមវាយលុកខ្លាំងជាងមុន និងញាប់ជាងមុនរហូតធ្វើអោយអោយ ល្អាងដ៏តូចចង្អៀតរបស់ណាវីបែកទឹកសអន្លាយខ្ចាយហៀរចេញមកក្រៅ លាយឡំជាមួយ នឹងឈាមរបស់នាង ហើយណាវីគិតតែពីធ្មេចភ្នែក បង្ហើរសម្លេងថ្ងូរលឺ សឺតសតៗពោរពេញ ទៅដោយសេចក្ដីសុខស្រួល… បន្ទាប់មក ឬទ្ធីបានអោយលត់ជង្គង់បែខ្នង និងចំទិតមក នាយយើង ហើយនាយយើងក៏យកសាច់ក្រករបស់នាយរុញបញ្ចូលទៅក្នុងល្អាងរបស់នាង រួចសាប់យកៗ លឺសូរផ្លាច់ៗ ឯសុដន់របស់មាណវីយោលយោគទៅមុខទៅក្រោយៗ ហើយឬទ្ធីបានឈោងដៃទាំងពីររបស់នាងទៅចាប់ច្របាច់តាមចិត្តចង់… អ្នកទាំងពីរកំពុង តែលេងបាយឡុកបាយឡ បានយ៉ាងសប្បាយលាយឡំជាមួយនឹងអារម្មណ៍ស្រើបស្រៀវណាស់ ចំណែកអ្នកសរសេរ និងមិត្ដអ្នកអានបានត្រឹមស្រមើរស្រម៉ៃនឹករំពៃឃើញដល់សកម្មភាព ទាំងនេះនៅចំពោះនឹងភ្នែករបស់ខ្លួន ហើយលេបទឹកមាត់លឺក្អឹកៗ ចំណែកឯខោលីអូក៏ចាប់ ផ្ដើមមានសារធាតុរាវអ្វីម្យ៉ាងទៅរុំព័ទ្ធ លាយឡំជាមួយនឹងសាច់ក្រកដ៏រឹងឆ្ដុបមួយដើមកំពុង រឹងប៉ោងស្ទុលលីអូ…. ងាកមកមើលរឿងរំដួលវិញ ការវាយលុកពីក្រោយរបស់ឬទ្ធីបាន ធ្វើអោយណាវីមានអារម្មណ៍ស្រួលខ្លាំងណាស់ រហូតដល់ប្រដាប់របស់នាងបែកទឹកខ្ចាយ ស្រក់លើសាឡុង ហើយឬទ្ធីឯណេះវិញគិតតែវាយលុកយកៗ… មើលទៅទំនងជាអស់ ខ្យល់ហើយ ឬទ្ធីប្រឹងសាប់មួយទំហឹងៗ និងលឿនទៅៗ ធ្វើអោយណាវីទប់អារម្មណ៍មិន ស្រែកថ្ងូរមិនបាន… ស្រួលណាស់ៗ ថ្ងៃក្រោយខ្ញុំលេងទៀតហើយ ស្រួលណាស់ លោកគ្រូពេទ្យ…. អាស….. ចេញហើយ ចេញហើយ នាគរាជរបស់ឬទ្ធីបានព្រួស ពិសពេញល្អាងរបស់ណាវីហើយ នាយយើងក៏ដកវាចេញពីល្អាងទាំងអាអូនរបស់នាយ មិនទាន់បាត់ស្រៀវនៅឡើយ…. ពុទ្ធោអឺយ ទឹកសខាប់របស់ឬទី្ធបានហៀរចេញពីក្នុង រន្ធរបស់ណាវីធ្លាក់ដល់សាឡុង ចំណែកឯទឹកស អន្លាយៗរបស់ណាវីក៏នៅជ្រៀបមាត់ ល្អាងនៅឡើយ….. បានមួយសន្ទុះ ឬទ្ធីបានបង្គាប់អោយមាណវីឡើងទៅលើបន្ទប់ របស់នាងដើម្បីងូតទឹក និងស្លៀកពាក់ខោអាវ ហើយនាយយើងបានទៅយកក្រណាត់ ជូតសមិទ្ធិផលនៃការលេងចាក់ថ្នាំរវាងនាយនិងមាណវីចេញដើម្បីបំបាត់ដាន ហើយនាយ បានប្រាប់ណាវីមិនឲ្យប្រាប់នរណាម្នាក់នៅក្នុងផ្ទះឡើយ បើមិនដូច្នោះទេ នាយនឹងឈប់ លេងចូលនាង ប្រហែលជាមាណវីចូលចិត្តលេងចាក់ថ្នាំដែរហើយមើលទៅទើបនាងងក់ ក្បាលយល់ព្រមជាមួយឬទ្ធីទាំងញញឹម… ក្រោយមកទៀតអោយតែមានឱកាស ឬទ្ធីដឹង តែបបួលមាណវីលេងចាក់ថ្នាំតែពីរនាក់ហើយ តែលើកក្រោយៗ ឬទ្ធីបានពាក់ស្រោម អោយម្ជុលរបស់នាយរហូត…. ការជឿទុកចិត្តនរណាម្នាក់ពេក វាក៏អាចប្រឈមនឹងការបាត់បង់ដែរ..

Share on Google Plus

About sabaynews

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.